Bazen tek ihtiyacımız olan samimi bir “nasılsın” sorusudur. Ama bakıyorum da kim kime nasılsın diye soruyor?
“Naber” ve “Napıyon” ifadeleri nasılsın sorusunun yerini o kadar almış ki! Daha resmi ilişkilerde “nasılsınız” diye soruluyor. Cevap belli “teşekkür ederim siz nasılsınız”.
Birbirine daha yakın insanlar, daha çok “naber” “napıyon” diye soruyor. Yani sanki ne yaptığımla ilgileniyorlar da, nasıl olduğumu duymaya katlanamıyorlar gibi geliyor bana da. Sonuçta ne yaptığım nasıl olduğumla çok da ilgili değil. Kötü hissetsem de yemek yapmaya, okula gitmeye, alışveriş yapmaya devam edebilirim. Günlük işlerimi yapmam iyi olduğum anlamına gelmez.
“Napıyon”
“İyi valla pazara gittim sen napıyon”
“Ben de çocuğu okuldan aldım, ödevi varmış kırtasiye gidiyoruz”
Temas var gibi ama yok aslında. Tamamen temassız geçiş. Koyu sohbetlere bakın onlarda öyle. İnsanların psikolojik yükünü almak, duygulara temas etmek zor tabi, hassas mevzualar bunlar. Ama korkmayın, duygular bulaşıcı değil. O an için modu, enerjisi düşük birine destek olmak sizi aşağı çekmez, tam aksine siz daha da yükselirsiniz. Yani demem o ki, sevdiğiniz insanların olumsuz duygularından kaçmayın, sorun, ilgilenin.” Şimdi enerjimi emer, beni de aşağı çeker” gibi inançları bırakın. Sömürücü insanlar hariç tabi onlardan elbet uzak durun ama herkese de aynı muameleyi yapmayın. Sevgiyle kalın, psikolojik desteğinizi sevdiklerinizden esirgemeyin.